< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/atribuir

atribuir, verbe espagnol du 3e groupe.

Conjugaison en espagnol
atribuir
Verbe du 3e groupe,
conjugué comme {{es-conj-3-uir}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   atribuyo [atɾiˈβu.jo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  atribuyes
 atribuís		 [atɾiˈβu.jes]
[atɾi.ˈβwis]
(él/ella/Ud.)   atribuye [atɾiˈβu.je]
(nosostros-as)   atribuimos [atɾi.ˈβwi.mos]
(vosostros-as/os)   atribuís [atɾi.ˈβwis]
(ellos-as/Uds.)   atribuyen [atɾiˈβu.jen]
Passé composé
(yo)   he atribuido [e atɾi.βuˈi.do]
(tú/vos)   has atribuido [as atɾi.βuˈi.do]
(él/ella/Ud.)   ha atribuido [a atɾi.βuˈi.do]
(nosotros-as)   hemos atribuido [ˈe.mos atɾi.βuˈi.do]
(vosotros-as/os)   habéis atribuido [a.ˈβejs atɾi.βuˈi.do]
(ellos-as/Uds.)   han atribuido [an atɾi.βuˈi.do]
Imparfait
(yo)   atribuía [atɾi.ˈβwi.a]
(tú/vos)   atribuías [atɾi.ˈβwi.as]
(él/ella/Ud.)   atribuía [atɾi.ˈβwi.a]
(nosostros-as)   atribuíamos [atɾi.ˈβwi.a.mos]
(vosostros-as/os)   atribuíais [atɾi.ˈβwi.ais]
(ellos-as/Uds.)   atribuían [atɾi.βˈwi.an]
Plus-que-parfait
(yo)   había atribuido [a.ˈβi.a atɾi.βuˈi.do]
(tú/vos)   habías atribuido [a.ˈβi.as atɾi.βuˈi.do]
(él/ella/Ud.)   había atribuido [a.ˈβi.a atɾi.βuˈi.do]
(nosotros-as)   habíamos atribuido [a.ˈβi.a.mos atɾi.βuˈi.do]
(vosotros-as/os)   habíais atribuido [a.ˈβi.ajs atɾi.βuˈi.do]
(ellos-as/Uds.)   habían atribuido [a.ˈβi.an atɾi.βuˈi.do]
Passé simple
(yo)   atribuí [atɾi.ˈβwi]
(tú/vos)   atribuiste [atɾi.βuˈis.te]
(él/ella/Ud.)   atribuyó [atɾi.βu.ˈjo]
(nosostros-as)   atribuimos [atɾi.βuˈi.mos]
(vosostros-as/os)   atribuisteis [atɾi.βuˈis.teis]
(ellos-as/Uds.)   atribuyeron [atɾi.βuˈje.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube atribuido [ˈu.βe atɾi.βuˈi.do]
(tú/vos)   hubiste atribuido [u.ˈβi.ste atɾi.βuˈi.do]
(él/ella/Ud.)   hubo atribuido [ˈu.βo atɾi.βuˈi.do]
(nosotros-as)   hubimos atribuido [u.ˈβi.mos atɾi.βuˈi.do]
(vosotros-as/os)   hubisteis atribuido [u.ˈβi.stejs atɾi.βuˈi.do]
(ellos-as/Uds.)   hubieron atribuido [u.ˈβje.ɾon atɾi.βuˈi.do]
Futur simple
(yo)   atribuiré [atɾi.βu.iˈɾe]
(tú/vos)   atribuirás [atɾi.βu.iˈɾas]
(él/ella/Ud.)   atribuirá [atɾi.βu.iˈɾa]
(nosostros-as)   atribuiremos [atɾi.βu.iˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   atribuiréis [atɾi.βu.iˈɾeis]
(ellos-as/Uds.)   atribuirán [atɾi.βu.iˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré atribuido [a.ˈβɾe atɾi.βuˈi.do]
(tú/vos)   habrás atribuido [a.ˈβɾas atɾi.βuˈi.do]
(él/ella/Ud.)   habrá atribuido [a.ˈβɾa atɾi.βuˈi.do]
(nosotros-as)   habremos atribuido [a.ˈβɾe.mos atɾi.βuˈi.do]
(vosotros-as/os)   habréis atribuido [a.ˈβɾejs atɾi.βuˈi.do]
(ellos-as/Uds.)   habrán atribuido [a.ˈβɾan atɾi.βuˈi.do]

Conditionnel
Présent
(yo)   atribuiría [atɾi.βu.iˈɾi.a]
(tú/vos)   atribuirías [atɾi.βu.iˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   atribuiría [atɾi.βu.iˈɾi.a]
(nosostros-as)   atribuiríamos [atɾi.βu.iˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   atribuiríais [atɾi.βu.iˈɾi.ais]
(ellos-as/Uds.)   atribuirían [atɾi.βu.iˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría atribuido [a.ˈβɾi.a atɾi.βuˈi.do]
(tú/vos)   habrías atribuido [a.ˈβɾi.as atɾi.βuˈi.do]
(él/ella/Ud.)   habría atribuido [a.ˈβɾi.a atɾi.βuˈi.do]
(nosotros-as)   habríamos atribuido [a.ˈβɾi.a.mos atɾi.βuˈi.do]
(vosotros-as/os)   habríais atribuido [a.ˈβɾi.ajs atɾi.βuˈi.do]
(ellos-as/Uds.)   habrían atribuido [a.ˈβɾi.an atɾi.βuˈi.do]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   atribuya [atɾiˈβu.ya]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  atribuyas
 atribuyás		 [atɾiˈβu.yas]
[atɾi.βuˈyas]
(él/ella/Ud.)   atribuya [atɾiˈβu.ya]
(nosostros-as)   atribuyamos [atɾi.βuˈya.mos]
(vosostros-as/os)   atribuyáis [atɾi.βuˈyais]
(ellos-as/Uds.)   atribuyan [atɾiˈβu.yan]
Passé composé
(yo)   haya atribuido [ˈa.ja atɾi.βuˈi.do]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas atribuido
 hayás atribuido		 [ˈa.jas atɾi.βuˈi.do]
[a.ˈjas atɾi.βuˈi.do]
(él/ella/Ud.)   haya atribuido [ˈa.ja atɾi.βuˈi.do]
(nosotros-as)   hayamos atribuido [a.ˈja.mos atɾi.βuˈi.do]
(vosotros-as/os)   hayáis atribuido [a.ˈjajs atɾi.βuˈi.do]
(ellos-as/Uds.)   hayan atribuido [ˈa.jan atɾi.βuˈi.do]
Imparfait (en -ra)
(yo)   atribuyera [atɾi.βuˈje.ɾa]
(tú/vos)   atribuyeras [atɾi.βuˈje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   atribuyera [atɾi.βuˈje.ɾa]
(nosostros-as)   atribuyéramos [atɾi.βuˈje.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   atribuyerais [atɾi.βuˈje.ɾais]
(ellos-as/Uds.)   atribuyeran [atɾi.βuˈje.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera atribuido [u.ˈβje.ɾa atɾi.βuˈi.do]
(tú/vos)   hubieras atribuido [u.ˈβje.ɾas atɾi.βuˈi.do]
(él/ella/Ud.)   hubiera atribuido [u.ˈβje.ɾa atɾi.βuˈi.do]
(nosotros-as)   hubiéramos atribuido [u.ˈβje.ɾa.mos atɾi.βuˈi.do]
(vosotros-as/os)   hubierais atribuido [u.ˈβje.ɾajs atɾi.βuˈi.do]
(ellos-as/Uds.)   hubieran atribuido [u.ˈβje.ɾan atɾi.βuˈi.do]
Imparfait (en -se)
(yo)   atribuyese [atɾi.βuˈje.se]
(tú/vos)   atribuyeses [atɾi.βuˈje.ses]
(él/ella/Ud.)   atribuyese [atɾi.βuˈje.se]
(nosostros-as)   atribuyésemos [atɾi.βuˈje.se.mos]
(vosostros-as/os)   atribuyeseis [atɾi.βuˈje.seis]
(ellos-as/Uds.)   atribuyesen [atɾi.βuˈje.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese atribuido [u.ˈβje.se atɾi.βuˈi.do]
(tú/vos)   hubieses atribuido [u.ˈβje.ses atɾi.βuˈi.do]
(él/ella/Ud.)   hubiese atribuido [u.ˈβje.se atɾi.βuˈi.do]
(nosotros-as)   hubiésemos atribuido [u.ˈβje.se.mos atɾi.βuˈi.do]
(vosotros-as/os)   hubieseis atribuido [u.ˈβje.sejs atɾi.βuˈi.do]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen atribuido [u.ˈβje.sen atɾi.βuˈi.do]
Futur
(yo)   atribuyere [atɾi.βuˈje.ɾe]
(tú/vos)   atribuyeres [atɾi.βuˈje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   atribuyere [atɾi.βuˈje.ɾe]
(nosostros-as)   atribuyéremos [atɾi.βuˈje.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   atribuyereis [atɾi.βuˈje.ɾeis]
(ellos-as/Uds.)   atribuyeren [atɾi.βuˈje.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere atribuido [u.ˈβje.ɾe atɾi.βuˈi.do]
(tú/vos)   hubieres atribuido [u.ˈβje.ɾes atɾi.βuˈi.do]
(él/ella/Ud.)   hubiere atribuido [u.ˈβje.ɾe atɾi.βuˈi.do]
(nosotros-as)   hubiéremos atribuido [u.ˈβje.ɾe.mos atɾi.βuˈi.do]
(vosotros-as/os)   hubiereis atribuido [u.ˈβje.ɾejs atɾi.βuˈi.do]
(ellos-as/Uds.)   hubieren atribuido [u.ˈβje.ɾen atɾi.βuˈi.do]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  atribuye
 atribuí		 [atɾiˈβu.je]
[atɾi.βuˈi]
(usted)   atribuya [atɾiˈβu.ja]
(nosostros-as)   atribuyamos [atɾi.βuˈya.mos]
(vosostros-as)   atribuid [atɾi.βuˈið]
(ustedes)   atribuyan [atɾiˈβu.jan]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.