< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/mendigar

Conjugaison en espagnol
mendigar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

mendigar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   mendigo [mẽˈdi.ɣo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  mendigas
 mendigás		 [mẽˈdi.ɣas]
[mẽ.diˈɣas]
(él/ella/Ud.)   mendiga [mẽˈdi.ɣa]
(nosostros-as)   mendigamos [mẽ.diˈɣa.mos]
(vosostros-as/os)   mendigáis [mẽ.diˈɣai̯s]
(ellos-as/Uds.)   mendigan [mẽˈdi.ɣan]
Passé composé
(yo)   he mendigado [e mẽ.diˈɣa.ðo]
(tú/vos)   has mendigado [as mẽ.diˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha mendigado [a mẽ.diˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hemos mendigado [ˈe.mos mẽ.diˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis mendigado [a.ˈβejs mẽ.diˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han mendigado [an mẽ.diˈɣa.ðo]
Imparfait
(yo)   mendigaba [mẽ.diˈɣa.βa]
(tú/vos)   mendigabas [mẽ.diˈɣa.βas]
(él/ella/Ud.)   mendigaba [mẽ.diˈɣa.βa]
(nosostros-as)   mendigábamos [mẽ.diˈɣa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   mendigabais [mẽ.diˈɣa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   mendigaban [mẽ.diˈɣa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había mendigado [a.ˈβi.a mẽ.diˈɣa.ðo]
(tú/vos)   habías mendigado [a.ˈβi.as mẽ.diˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había mendigado [a.ˈβi.a mẽ.diˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos mendigado [a.ˈβi.a.mos mẽ.diˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais mendigado [a.ˈβi.ajs mẽ.diˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían mendigado [a.ˈβi.an mẽ.diˈɣa.ðo]
Passé simple
(yo)   mendigué [mẽ.diˈɣe]
(tú/vos)   mendigaste [mẽ.diˈɣas.te]
(él/ella/Ud.)   mendigó [mẽ.diˈɣo]
(nosostros-as)   mendigamos [mẽ.diˈɣa.mos]
(vosostros-as/os)   mendigasteis [mẽ.diˈɣas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   mendigaron [mẽ.diˈɣa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube mendigado [ˈu.βe mẽ.diˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubiste mendigado [u.ˈβi.ste mẽ.diˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo mendigado [ˈu.βo mẽ.diˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos mendigado [u.ˈβi.mos mẽ.diˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis mendigado [u.ˈβi.stejs mẽ.diˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron mendigado [u.ˈβje.ɾon mẽ.diˈɣa.ðo]
Futur simple
(yo)   mendigaré [mẽ.di.ɣaˈɾe]
(tú/vos)   mendigarás [mẽ.di.ɣaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   mendigará [mẽ.di.ɣaˈɾa]
(nosostros-as)   mendigaremos [mẽ.di.ɣaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   mendigaréis [mẽ.di.ɣaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   mendigarán [mẽ.di.ɣaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré mendigado [a.ˈβɾe mẽ.diˈɣa.ðo]
(tú/vos)   habrás mendigado [a.ˈβɾas mẽ.diˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá mendigado [a.ˈβɾa mẽ.diˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habremos mendigado [a.ˈβɾe.mos mẽ.diˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis mendigado [a.ˈβɾejs mẽ.diˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán mendigado [a.ˈβɾan mẽ.diˈɣa.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   mendigaría [mẽ.di.ɣaˈɾi.a]
(tú/vos)   mendigarías [mẽ.di.ɣaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   mendigaría [mẽ.di.ɣaˈɾi.a]
(nosostros-as)   mendigaríamos [mẽ.di.ɣaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   mendigaríais [mẽ.di.ɣaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   mendigarían [mẽ.di.ɣaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría mendigado [a.ˈβɾi.a mẽ.diˈɣa.ðo]
(tú/vos)   habrías mendigado [a.ˈβɾi.as mẽ.diˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría mendigado [a.ˈβɾi.a mẽ.diˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos mendigado [a.ˈβɾi.a.mos mẽ.diˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais mendigado [a.ˈβɾi.ajs mẽ.diˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían mendigado [a.ˈβɾi.an mẽ.diˈɣa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   mendigue [mẽ.ˈdi.ɣe]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  mendigues
 mendigués		 [mẽ.ˈdi.ɣes]
[mẽ.diˈɣes]
(él/ella/Ud.)   mendigue [mẽ.ˈdi.ɣe]
(nosostros-as)   mendiguemos [mẽ.diˈɣe.mos]
(vosostros-as/os)   mendiguéis [mẽ.diˈɣei̯s]
(ellos-as/Uds.)   mendiguen [mẽ.ˈdi.ɣen]
Passé composé
(yo)   haya mendigado [ˈa.ja mẽ.diˈɣa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas mendigado
 hayás mendigado		 [ˈa.jas mẽ.diˈɣa.ðo]
[a.ˈjas mẽ.diˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya mendigado [ˈa.ja mẽ.diˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos mendigado [a.ˈja.mos mẽ.diˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis mendigado [a.ˈjajs mẽ.diˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan mendigado [ˈa.jan mẽ.diˈɣa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   mendigara [mẽ.diˈɣa.ɾa]
(tú/vos)   mendigaras [mẽ.diˈɣa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   mendigara [mẽ.diˈɣa.ɾa]
(nosostros-as)   mendigáramos [mẽ.diˈɣa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   mendigarais [mẽ.diˈɣa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   mendigaran [mẽ.diˈɣa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera mendigado [u.ˈβje.ɾa mẽ.diˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubieras mendigado [u.ˈβje.ɾas mẽ.diˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera mendigado [u.ˈβje.ɾa mẽ.diˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos mendigado [u.ˈβje.ɾa.mos mẽ.diˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais mendigado [u.ˈβje.ɾajs mẽ.diˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran mendigado [u.ˈβje.ɾan mẽ.diˈɣa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   mendigase [mẽ.diˈɣa.se]
(tú/vos)   mendigases [mẽ.diˈɣa.ses]
(él/ella/Ud.)   mendigase [mẽ.diˈɣa.se]
(nosostros-as)   mendigásemos [mẽ.diˈɣa.se.mos]
(vosostros-as/os)   mendigaseis [mẽ.diˈɣa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   mendigasen [mẽ.diˈɣa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese mendigado [u.ˈβje.se mẽ.diˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubieses mendigado [u.ˈβje.ses mẽ.diˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese mendigado [u.ˈβje.se mẽ.diˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos mendigado [u.ˈβje.se.mos mẽ.diˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis mendigado [u.ˈβje.sejs mẽ.diˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen mendigado [u.ˈβje.sen mẽ.diˈɣa.ðo]
Futur
(yo)   mendigare [mẽ.diˈɣa.ɾe]
(tú/vos)   mendigares [mẽ.diˈɣa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   mendigare [mẽ.diˈɣa.ɾe]
(nosostros-as)   mendigáremos [mẽ.diˈɣa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   mendigareis [mẽ.diˈɣa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   mendigaren [mẽ.diˈɣa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere mendigado [u.ˈβje.ɾe mẽ.diˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubieres mendigado [u.ˈβje.ɾes mẽ.diˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere mendigado [u.ˈβje.ɾe mẽ.diˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos mendigado [u.ˈβje.ɾe.mos mẽ.diˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis mendigado [u.ˈβje.ɾejs mẽ.diˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren mendigado [u.ˈβje.ɾen mẽ.diˈɣa.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  mendiga
 mendigá		 [mẽˈdi.ɣa]
[mẽ.diˈɣa]
(usted)   mendigue [mẽˈdi.ɣe]
(nosostros-as)   mendiguemos [mẽ.diˈɣe.mos]
(vosostros-as)   mendigad [mẽ.diˈɣað]
(ustedes)   mendiguen [mẽˈdi.ɣen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.