Conjugaison:latin/disconvenio

Conjugaison de disconveniō

INFINITIF

Présent actif	Parfait actif	Futur actif
disconvenīre	disconvēnisse (disconvenisse)	disconventūrus, -a, -um esse

Présent passif	Parfait passif	Futur passif
disconvenīrī	disconventus, -a, -um esse	disconventum īrī

PARTICIPE / GÉRONDIF

Participe		Gérondif
	SUPIN disconventum, disconventū Participe présent actif disconveniens, -entis Participe futur actif disconventūrus, -a, -um Participe parfait passif disconventus, -a, -um Adjectif verbal disconveniendus, -a, -um		Nominatif : disconvenīre Accusatif : disconvenīre Accusatif avec prép. : disconveniendum Génitif : disconveniendī Datif : disconveniendō Ablatif : disconveniendō

IMPÉRATIF

Actif		Passif
	Présent disconvenī disconvenīte Futur 2PS : disconvenītō 3PS : disconvenītō 2PP : disconvenītōte 3PP : disconveniuntō		Présent disconvenīre disconvenīminī Futur 2PS : disconvenītor 3PS : disconvenītor 2PP : - 3PP : disconveniuntor

INDICATIF ACTIF

Présent	Imparfait	Futur
disconveniō	disconveniēbam	disconveniam
disconvenīs	disconveniēbās	disconveniēs
disconvenīt	disconveniēbat	disconveniet
disconvenīmus	disconveniēbāmus	disconveniēmus
disconvenītis	disconveniēbātis	disconveniētis
disconveniunt	disconveniēbant	disconvenient

Parfait	Plus-que-parfait	Futur antérieur
disconvēnī	disconvēneram (disconvenieram)	disconvēnerō (disconvenierō)
disconvēnistī (disconvenisti)	disconvēnerās (disconvenierās)	disconvēneris (disconvenieris)
disconvēnit	disconvēnerat (disconvenierat)	disconvēnerit (disconvenierit)
disconvēnimus	disconvēnerāmus (disconvenierāmus)	disconvēnerimus (disconvenierimus)
disconvēnistis (disconvenistis)	disconvēneratis (disconvenierātis)	disconvēneritis (disconvenieritis)
disconvēnērunt (disconvēnēre) (disconvenierunt)	disconvēnerant (disconvenierant)	disconvēnerint (disconvenierint)

SUBJONCTIF ACTIF

Présent		Imparfait
disconveniam		disconvenīrem
disconveniās		disconvenīrēs
disconveniat		disconvenīret
disconveniāmus		disconvenīrēmus
disconveniātis		disconvenīrētis
disconveniant		disconvenīrent

Parfait		Plus-que-parfait
disconvēnerim (disconvenierim)		disconvēnissem (disconvenissem)
disconvēnerīs (disconvenierīs)		disconvēnissēs (disconvenissēs)
disconvēnerit (disconvenierit)		disconvēnisset (disconvenisset)
disconvēnerīmus (disconvenierīmus)		disconvēnissēmus (disconvenissēmus)
disconvēnerītis (disconvenierītis)		disconvēnissētis (disconvenissētis)
disconvēnerint (disconvenierint)		disconvēnissent (disconvenissent)

INDICATIF PASSIF

Présent	Imparfait	Futur
disconvenior	disconvenēbar	disconveniar
disconvenīris (disconvenīre)	disconvenēbāris (disconvenēbāre)	disconveniēris (disconveniēre)
disconvenītur	disconvenēbātur	disconveniētur
disconvenīmur	disconvenēbāmur	disconveniēmur
disconvenīminī	disconvenēbāminī	disconveniēminī
disconveniuntur	disconvenēbantur	disconvenientur

Parfait	Plus-que-parfait	Futur antérieur
disconventus sum	disconventus eram	disconventus erō
disconventus es	disconventus erās	disconventus eris
disconventus est	disconventus erat	disconventus erit
disconventi sumus	disconventi erāmus	disconventi erimus
disconventi estis	disconventi erātis	disconventi eritis
disconventi sunt	disconventi erant	disconventi erunt

SUBJONCTIF PASSIF

Présent		Imparfait
disconveniar		disconvenīrer
disconveniāris (disconveniāre)		disconvenīrēris (disconvenīrēre)
disconveniātur		disconvenīrētur
disconveniāmur		disconvenīrēmur
disconveniāminī		disconvenīrēminī
disconveniantur		disconvenīrentur

Parfait		Plus-que-parfait
disconventus sim		disconventus essem
disconventus sīs		disconventus essēs
disconventus sit		disconventus esset
disconventi sīmus		disconventi essēmus
disconventi sītis		disconventi essētis
disconventi sint		disconventi essent

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.