< Conjugaison:latin

Conjugaison:latin/irretio

Conjugaison de irretiō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
irretīre irretivisse (irretisse) irretitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
irretīrī irretitus, -a, -um esse irretitum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
irretitum, irretitū

Participe présent actif
irretiens, -entis
Participe futur actif
irretitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
irretitus, -a, -um
Adjectif verbal
irretiendus, -a, -um

   Nominatif : irretīre
Accusatif : irretīre
Accusatif avec prép. : irretiendum
Génitif : irretiendī
Datif : irretiendō
Ablatif : irretiendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
irretī
irretīte

Futur
2PS : irretītō
3PS : irretītō
2PP : irretītōte
3PP : irretiuntō

  Présent
irretīre
irretīminī

Futur
2PS : irretītor
3PS : irretītor
2PP : -
3PP : irretiuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
irretiō irretiēbam irretiam
irretīs irretiēbās irretiēs
irretīt irretiēbat irretiet
irretīmus irretiēbāmus irretiēmus
irretītis irretiēbātis irretiētis
irretiunt irretiēbant irretient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
irretivī irretiveram (irretieram) irretiverō (irretierō)
irretivistī (irretisti) irretiverās (irretierās) irretiveris (irretieris)
irretivit irretiverat (irretierat) irretiverit (irretierit)
irretivimus irretiverāmus (irretierāmus) irretiverimus (irretierimus)
irretivistis (irretistis) irretiveratis (irretierātis) irretiveritis (irretieritis)
irretivērunt (irretivēre) (irretierunt) irretiverant (irretierant) irretiverint (irretierint)
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
irretiam irretīrem
irretiās irretīrēs
irretiat irretīret
irretiāmus irretīrēmus
irretiātis irretīrētis
irretiant irretīrent
 
Parfait   Plus-que-parfait
irretiverim (irretierim) irretivissem (irretissem)
irretiverīs (irretierīs) irretivissēs (irretissēs)
irretiverit (irretierit) irretivisset (irretisset)
irretiverīmus (irretierīmus) irretivissēmus (irretissēmus)
irretiverītis (irretierītis) irretivissētis (irretissētis)
irretiverint (irretierint) irretivissent (irretissent)
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
irretior irretēbar irretiar
irretīris (irretīre) irretēbāris (irretēbāre) irretiēris (irretiēre)
irretītur irretēbātur irretiētur
irretīmur irretēbāmur irretiēmur
irretīminī irretēbāminī irretiēminī
irretiuntur irretēbantur irretientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
irretitus sum irretitus eram irretitus erō
irretitus es irretitus erās irretitus eris
irretitus est irretitus erat irretitus erit
irretiti sumus irretiti erāmus irretiti erimus
irretiti estis irretiti erātis irretiti eritis
irretiti sunt irretiti erant irretiti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
irretiar irretīrer
irretiāris (irretiāre) irretīrēris (irretīrēre)
irretiātur irretīrētur
irretiāmur irretīrēmur
irretiāminī irretīrēminī
irretiantur irretīrentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
irretitus sim irretitus essem
irretitus sīs irretitus essēs
irretitus sit irretitus esset
irretiti sīmus irretiti essēmus
irretiti sītis irretiti essētis
irretiti sint irretiti essent
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.