Macedonicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Μακεδονικός, Makedonikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Macedonicus | Macedonică | Macedonicum | Macedonicī | Macedonicae | Macedonică |
| Vocatif | Macedonice | Macedonică | Macedonicum | Macedonicī | Macedonicae | Macedonică |
| Accusatif | Macedonicum | Macedonicăm | Macedonicum | Macedonicōs | Macedonicās | Macedonică |
| Génitif | Macedonicī | Macedonicae | Macedonicī | Macedonicōrŭm | Macedonicārŭm | Macedonicōrŭm |
| Datif | Macedonicō | Macedonicae | Macedonicō | Macedonicīs | Macedonicīs | Macedonicīs |
| Ablatif | Macedonicō | Macedonicā | Macedonicō | Macedonicīs | Macedonicīs | Macedonicīs |
Macedonicus \Prononciation ?\
- Macédonien.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Apparentés étymologiques
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : Macedonic
- Catalan : macedònic
- Espagnol : macedónico
Références
- « Macedonicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.