Nicator
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Νικήτωρ, Nikêtôr (« vainqueur »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Nicator | Nicator | Nicator | Nicatorēs | Nicatorēs | Nicatoria |
| Vocatif | Nicator | Nicator | Nicator | Nicatorēs | Nicatorēs | Nicatoria |
| Accusatif | Nicatorem | Nicatorem | Nicator | Nicatorēs | Nicatorēs | Nicatoria |
| Génitif | Nicatoris | Nicatoris | Nicatoris | Nicatorium | Nicatorium | Nicatorium |
| Datif | Nicatorī | Nicatorī | Nicatorī | Nicatoribus | Nicatoribus | Nicatoribus |
| Ablatif | Nicatorī | Nicatorī | Nicatorī | Nicatoribus | Nicatoribus | Nicatoribus |
Nīcātor \Prononciation ?\ masculin
Synonymes
- (En bon latin) Victor
Voir aussi
- Seleucus I Nicator sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)

Références
- « Nicator », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Nicator », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.