absconditus
Latin
Étymologie
- Participe passé adjectivé de abscondo (« cacher »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | absconditus | abscondită | absconditum | absconditī | absconditae | abscondită |
| Vocatif | abscondite | abscondită | absconditum | absconditī | absconditae | abscondită |
| Accusatif | absconditum | abscondităm | absconditum | absconditōs | absconditās | abscondită |
| Génitif | absconditī | absconditae | absconditī | absconditōrŭm | absconditārŭm | absconditōrŭm |
| Datif | absconditō | absconditae | absconditō | absconditīs | absconditīs | absconditīs |
| Ablatif | absconditō | absconditā | absconditō | absconditīs | absconditīs | absconditīs |
absconditus \Prononciation ?\
Références
- « absconditus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 9)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.