adderen

Néerlandais

Étymologie

Du français additionner.

Verbe

Présent Prétérit
ik addeer addeerde
jij addeert
hij, zij, het addeert
wij adderen addeerden
jullie adderen
zij adderen
u addeert addeerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben adderend geaddeerd

adderen \Prononciation ?\ transitif (Archaïsme)

  1. Additionner.

Synonymes

Apparentés étymologiques

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 44,4 % des Flamands,
  • 51,0 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Same du Nord

Forme de verbe 1

adderen /ˈɑdːeren/

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de adderet.
  2. Thème négatif au prétérit de l’indicatif de adderet.
  3. Participe passé de adderet.

Forme de verbe 2

Cas Singulier
Nominatif adderen
Accusatif
Génitif
adderen
Illatif
Locatif adderemis
Comitatif adderemiin
Essif adderemin

adderen /ˈɑdːeren/

  1. Nom d’action de adderet.

Forme de nom commun

adderen /ˈɑdːeren/

  1. Génitif de adderen.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.