admirantino
Espéranto
Étymologie
- Substantif composé du mot de base admiranto (« admirateur »), du suffixe -in- (« sexe féminin ») et de la terminaison -o (« substantif ») .
- Détails:
- Substantif composé de la racine admiri (« admirer »), du suffixe -ant- (« participe actif présent »), du suffixe -in- (« sexe féminin ») et de la terminaison -o (« substantif ») .
conjugaison
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | admiris | admiras | admiros |
| Participe actif | admirinta(j,n) | admiranta(j,n) | admironta(j,n) |
| Participe passif | admirita(j,n) | admirata(j,n) | admirota(j,n) |
| Adverbe actif | admirinte | admirante | admironte |
| Adverbe passif | admirite | admirate | admirote |
| Substantif actif |
admirinto(j,n) admirintino(j,n) |
admiranto(j,n) admirantino(j,n) |
admironto(j,n) admirontino(j,n) |
| Subst. passif | admirito(j,n) admiritino(j,n) |
admirato(j,n) admiratino(j,n) |
admiroto(j,n) admirotino(j,n) |
| Mode | Conditionnel | Subj. / Impér. | Infinitif |
| Présent | admirus | admiru | admiri |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | admirantino \ad.mi.ran.ˈti.no\ |
admirantinoj \ad.mi.ran.ˈti.noj\ |
| Accusatif | admirantinon \ad.mi.ran.ˈti.non\ |
admirantinojn \ad.mi.ran.ˈti.nojn\ |
| voir le modèle | ||
admirantino \ad.mi.ran.ˈti.no\ mot-dérivé UV
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « admirantino »
Références
Vocabulaire:
- admiri sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- admiri sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "admir-", "-ant", "-in-", "-o" présentes dans le dictionnaire des racines "Universala Vortaro" (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.