alaba

Voir aussi : alabá

Basque

Étymologie

Dérivé de alu vulve »), avec le suffixe -ba.

Nom commun

alaba \a.ˈla.ba\

  1. Fille.
    • Donostiako alaba batekin ezkondu zen, il épousa une jeune fille de Saint-Sébastien.

Prononciation

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe alabar
Indicatif Présent (yo) alaba
(tú) alaba
(vos) alaba
(él/ella/usted) alaba
(nosotros-as) alaba
(vosotros-as) alaba
(os) alaba
(ellos-as/ustedes) alaba
Imparfait (yo) alaba
(tú) alaba
(vos) alaba
(él/ella/usted) alaba
(nosotros-as) alaba
(vosotros-as) alaba
(os) alaba
(ellos-as/ustedes) alaba
Passé simple (yo) alaba
(tú) alaba
(vos) alaba
(él/ella/usted) alaba
(nosotros-as) alaba
(vosotros-as) alaba
(os) alaba
(ellos-as/ustedes) alaba
Futur simple (yo) alaba
(tú) alaba
(vos) alaba
(él/ella/usted) alaba
(nosotros-as) alaba
(vosotros-as) alaba
(os) alaba
(ellos-as/ustedes) alaba
Impératif Présent (tú) alaba
(vos) alaba
(usted) alaba
(nosotros-as) alaba
(vosotros-as) alaba
(os) alaba
(ustedes) alaba

alaba \aˈla.βa\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de alabar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de alabar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.