albatus
Latin
Étymologie
- Participe passé adjectivé de albo (« blanchir »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | albatus | albată | albatum | albatī | albatae | albată |
| Vocatif | albate | albată | albatum | albatī | albatae | albată |
| Accusatif | albatum | albatăm | albatum | albatōs | albatās | albată |
| Génitif | albatī | albatae | albatī | albatōrŭm | albatārŭm | albatōrŭm |
| Datif | albatō | albatae | albatō | albatīs | albatīs | albatīs |
| Ablatif | albatō | albatā | albatō | albatīs | albatīs | albatīs |
albatus \Prononciation ?\
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | albatus | albată | albatum | albatī | albatae | albată |
| Vocatif | albate | albată | albatum | albatī | albatae | albată |
| Accusatif | albatum | albatăm | albatum | albatōs | albatās | albată |
| Génitif | albatī | albatae | albatī | albatōrŭm | albatārŭm | albatōrŭm |
| Datif | albatō | albatae | albatō | albatīs | albatīs | albatīs |
| Ablatif | albatō | albatā | albatō | albatīs | albatīs | albatīs |
albatus \Prononciation ?\
- Participe passé de albo.
Références
- « albatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 94)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.