analepticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἀναληπτικός, analeptikos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | analepticus | analeptică | analepticum | analepticī | analepticae | analeptică |
| Vocatif | analeptice | analeptică | analepticum | analepticī | analepticae | analeptică |
| Accusatif | analepticum | analepticăm | analepticum | analepticōs | analepticās | analeptică |
| Génitif | analepticī | analepticae | analepticī | analepticōrŭm | analepticārŭm | analepticōrŭm |
| Datif | analepticō | analepticae | analepticō | analepticīs | analepticīs | analepticīs |
| Ablatif | analepticō | analepticā | analepticō | analepticīs | analepticīs | analepticīs |
analepticus \Prononciation ?\
- Fortifiant.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « analepticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.