archetypus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἀρχέτυπος, arkhétypos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | archetypus | archetypă | archetypum | archetypī | archetypae | archetypă |
| Vocatif | archetype | archetypă | archetypum | archetypī | archetypae | archetypă |
| Accusatif | archetypum | archetypăm | archetypum | archetypōs | archetypās | archetypă |
| Génitif | archetypī | archetypae | archetypī | archetypōrŭm | archetypārŭm | archetypōrŭm |
| Datif | archetypō | archetypae | archetypō | archetypīs | archetypīs | archetypīs |
| Ablatif | archetypō | archetypā | archetypō | archetypīs | archetypīs | archetypīs |
archetypus
Dérivés
Prononciation
- \arˈkʰe.ty.pus\, [ärˈkʰɛt̪ʏpʊs̠] (Classique)
- \arˈke.ti.pus\, [ärˈkɛːt̪ipus] (Ecclésiastique)
Références
- « archetypus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.