argumentatus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | argumentatus | argumentată | argumentatum | argumentatī | argumentatae | argumentată |
| Vocatif | argumentate | argumentată | argumentatum | argumentatī | argumentatae | argumentată |
| Accusatif | argumentatum | argumentatăm | argumentatum | argumentatōs | argumentatās | argumentată |
| Génitif | argumentatī | argumentatae | argumentatī | argumentatōrŭm | argumentatārŭm | argumentatōrŭm |
| Datif | argumentatō | argumentatae | argumentatō | argumentatīs | argumentatīs | argumentatīs |
| Ablatif | argumentatō | argumentatā | argumentatō | argumentatīs | argumentatīs | argumentatīs |
argumentatus \Prononciation ?\
Références
- « argumentatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 160)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.