bechicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien βηχικός, bêkhikós, en bon latin tussicularis.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | bechicus | bechică | bechicum | bechicī | bechicae | bechică |
| Vocatif | bechice | bechică | bechicum | bechicī | bechicae | bechică |
| Accusatif | bechicum | bechicăm | bechicum | bechicōs | bechicās | bechică |
| Génitif | bechicī | bechicae | bechicī | bechicōrŭm | bechicārŭm | bechicōrŭm |
| Datif | bechicō | bechicae | bechicō | bechicīs | bechicīs | bechicīs |
| Ablatif | bechicō | bechicā | bechicō | bechicīs | bechicīs | bechicīs |
bechicus \Prononciation ?\
Références
- « bechicus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.