branká
Kotava
Étymologie
- Dérivé de brank (« cément »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | branká | brankayá | brankatá |
| 2e du sing. | brankal | brankayal | brankatal |
| 3e du sing. | brankar | brankayar | brankatar |
| 1re du plur. | brankat | brankayat | brankatat |
| 2e du plur. | brankac | brankayac | brankatac |
| 3e du plur. | brankad | brankayad | brankatad |
| 4e du plur. | brankav | brankayav | brankatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « branká [branˈka] »
Références
- « branká », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.