coctio
Latin
Étymologie
- (Nom commun 1) Dérivé de coctus, avec le suffixe -io.
Nom commun 1
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | coctio | coctionēs |
| Vocatif | coctio | coctionēs |
| Accusatif | coctionem | coctionēs |
| Génitif | coctionis | coctionum |
| Datif | coctionī | coctionibus |
| Ablatif | coctionĕ | coctionibus |
coctio \Prononciation ?\ féminin
Nom commun 2
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | coctio | coctionēs |
| Vocatif | coctio | coctionēs |
| Accusatif | coctionem | coctionēs |
| Génitif | coctionis | coctionum |
| Datif | coctionī | coctionibus |
| Ablatif | coctionĕ | coctionibus |
coctio \Prononciation ?\ féminin
Références
- « coctio », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.