conditus
Latin
Étymologie
- (Nom commun 1) Déverbal de condo, dérivé de conditum, avec le suffixe -us, -us.
- (Nom commun 2) Déverbal de condio, dérivé de conditum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun 1
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | conditus | conditūs |
| Vocatif | conditus | conditūs |
| Accusatif | conditum | conditūs |
| Génitif | conditūs | condituum |
| Datif | conditūi ou conditū |
conditibus |
| Ablatif | conditū | conditibus |
conditus \Prononciation ?\ masculin
- Fondation d'une ville.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Conférence.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Nom commun 2
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | conditus | conditūs |
| Vocatif | conditus | conditūs |
| Accusatif | conditum | conditūs |
| Génitif | conditūs | condituum |
| Datif | conditūi ou conditū |
conditibus |
| Ablatif | conditū | conditibus |
conditus \Prononciation ?\ masculin
- Assaisonnement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Conserve.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe 1
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | conditus | condită | conditum | conditī | conditae | condită |
| Vocatif | condite | condită | conditum | conditī | conditae | condită |
| Accusatif | conditum | condităm | conditum | conditōs | conditās | condită |
| Génitif | conditī | conditae | conditī | conditōrŭm | conditārŭm | conditōrŭm |
| Datif | conditō | conditae | conditō | conditīs | conditīs | conditīs |
| Ablatif | conditō | conditā | conditō | conditīs | conditīs | conditīs |
conditus \Prononciation ?\
- Participe passé de condo : fondé.
Forme de verbe 2
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | conditus | condită | conditum | conditī | conditae | condită |
| Vocatif | condite | condită | conditum | conditī | conditae | condită |
| Accusatif | conditum | condităm | conditum | conditōs | conditās | condită |
| Génitif | conditī | conditae | conditī | conditōrŭm | conditārŭm | conditōrŭm |
| Datif | conditō | conditae | conditō | conditīs | conditīs | conditīs |
| Ablatif | conditō | conditā | conditō | conditīs | conditīs | conditīs |
conditus \Prononciation ?\
- Participe passé de condio : assaisonné.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.