durchbluten
Allemand
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe 1
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich — |
| 2e du sing. | du — | |
| 3e du sing. | er durchblutet | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich durchblutete |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich durchblutete |
| Impératif | 2e du sing. | —! |
| 2e du plur. | —! | |
| Participe passé | durchblutet | |
| Auxiliaire | haben sein | |
| voir conjugaison allemande | ||
durchbluten \dʊʁçˈbluːtn̩\ (voir la conjugaison)
- (Médecine) Irriguer.
Verbe 2
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich — |
| 2e du sing. | du — | |
| 3e du sing. | er blutet durch | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich blutete durch |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich blutete durch |
| Impératif | 2e du sing. | —! |
| 2e du plur. | —! | |
| Participe passé | durchgeblutet | |
| Auxiliaire | haben sein | |
| voir conjugaison allemande | ||
durchbluten \ˈdʊʁçˌbluːtn̩\ (voir la conjugaison)
- Pénétrer (parlant du sang qui passe un pansement).
Prononciation
- Berlin : écouter « durchbluten [ˈdʊʁçˌbluːtn̩] »
- Berlin : écouter « durchbluten [dʊʁçˈbluːtn̩] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.