exilis
Catalan
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| exili \Prononciation ?\ |
exilis \Prononciation ?\ |
exilis \Prononciation ?\ masculin
- Pluriel de exili.
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | exilis | exilis | exile | exiles | exiles | exilia |
| Vocatif | exilis | exilis | exile | exiles | exiles | exilia |
| Accusatif | exilem | exilem | exile | exiles | exiles | exilia |
| Génitif | exilis | exilis | exilis | exilium | exilium | exilium |
| Datif | exili | exili | exili | exilibus | exilibus | exilibus |
| Ablatif | exili | exili | exili | exilibus | exilibus | exilibus |
exīlis \Prononciation ?\
Dérivés
- exilitas (« ténuité, maigreur »)
- exiliter (« chétivement »)
- perexilis (« très maigre »)
Références
- « exilis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « exilis », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.