fenum
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | fenum | fena |
| Vocatif | fenum | fena |
| Accusatif | fenum | fena |
| Génitif | fenī | fenōrum |
| Datif | fenō | fenīs |
| Ablatif | fenō | fenīs |
fēnum neutre
Dérivés
- fenarius (« relatif au foin »)
- fenarius (« marchand de foin »)
- feneus (« de foin »)
- fenile (« fenil, lieu d'entrepôt ou de serrage du grain ; champ de foin »)
- feniseca (« faucheur »)
- fenisecta (« foin fauché »)
- fenisector, fenisex (« faucheur »)
- fenisicia (« fenaison »)
- fenograecum, fenugraecum (« fenugrec »)
Références
- « fenum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 659)
- Michiel de Vaan, Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages, Leyde, Brill, 2008, p. 211.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.