funestus
Latin
Étymologie
- De funus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | funestus | funestă | funestum | funestī | funestae | funestă |
| Vocatif | funeste | funestă | funestum | funestī | funestae | funestă |
| Accusatif | funestum | funestăm | funestum | funestōs | funestās | funestă |
| Génitif | funestī | funestae | funestī | funestōrŭm | funestārŭm | funestōrŭm |
| Datif | funestō | funestae | funestō | funestīs | funestīs | funestīs |
| Ablatif | funestō | funestā | funestō | funestīs | funestīs | funestīs |
funestus \Prononciation ?\ masculin
Références
- « funestus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.