getuigen
Néerlandais
Étymologie
Verbe
getuigen \Prononciation ?\ transitif
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | getuig | getuigde |
| jij | getuigt | |
| hij, zij, het | getuigt | |
| wij | getuigen | getuigden |
| jullie | getuigen | |
| zij | getuigen | |
| u | getuigt | getuigde |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | getuigend | getuigd |
- Témoigner, attester, déclarer.
- (Intransitif) Déposer, servir de témoin, porter témoignage.
Synonymes
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,1 % des Flamands,
- 99,4 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « getuigen [Prononciation ?] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.