grammicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien γραμμικός, grammikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | grammicus | grammică | grammicum | grammicī | grammicae | grammică |
| Vocatif | grammice | grammică | grammicum | grammicī | grammicae | grammică |
| Accusatif | grammicum | grammicăm | grammicum | grammicōs | grammicās | grammică |
| Génitif | grammicī | grammicae | grammicī | grammicōrŭm | grammicārŭm | grammicōrŭm |
| Datif | grammicō | grammicae | grammicō | grammicīs | grammicīs | grammicīs |
| Ablatif | grammicō | grammicā | grammicō | grammicīs | grammicīs | grammicīs |
grammicus \Prononciation ?\
Synonymes
Apparentés étymologiques
Références
- « grammicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.