gratificus
Latin
Étymologie
- Dérivé de gratus, avec le suffixe -ficus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | gratificus | gratifică | gratificum | gratificī | gratificae | gratifică |
| Vocatif | gratifice | gratifică | gratificum | gratificī | gratificae | gratifică |
| Accusatif | gratificum | gratificăm | gratificum | gratificōs | gratificās | gratifică |
| Génitif | gratificī | gratificae | gratificī | gratificōrŭm | gratificārŭm | gratificōrŭm |
| Datif | gratificō | gratificae | gratificō | gratificīs | gratificīs | gratificīs |
| Ablatif | gratificō | gratificā | gratificō | gratificīs | gratificīs | gratificīs |
gratificus \Prononciation ?\
Références
- « gratificus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.