imitatus

Latin

Étymologie

Déverbal de imitor, dérivé de imitatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif imitatus imitatūs
Vocatif imitatus imitatūs
Accusatif imitatum imitatūs
Génitif imitatūs imitatuum
Datif imitatūi
ou imitatū
imitatibus
Ablatif imitatū imitatibus

imitatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Imitation.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif imitatus imitată imitatum imitatī imitatae imitată
Vocatif imitate imitată imitatum imitatī imitatae imitată
Accusatif imitatum imitatăm imitatum imitatōs imitatās imitată
Génitif imitatī imitatae imitatī imitatōrŭm imitatārŭm imitatōrŭm
Datif imitatō imitatae imitatō imitatīs imitatīs imitatīs
Ablatif imitatō imitatā imitatō imitatīs imitatīs imitatīs

imitatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de imitor.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.