impudendus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | impudendus | impudendă | impudendum | impudendī | impudendae | impudendă |
| Vocatif | impudende | impudendă | impudendum | impudendī | impudendae | impudendă |
| Accusatif | impudendum | impudendăm | impudendum | impudendōs | impudendās | impudendă |
| Génitif | impudendī | impudendae | impudendī | impudendōrŭm | impudendārŭm | impudendōrŭm |
| Datif | impudendō | impudendae | impudendō | impudendīs | impudendīs | impudendīs |
| Ablatif | impudendō | impudendā | impudendō | impudendīs | impudendīs | impudendīs |
impudendus \Prononciation ?\
- Dont on doit avoir honte, rougir.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « impudendus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.