increditus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | increditus | incredită | increditum | increditī | increditae | incredită |
| Vocatif | incredite | incredită | increditum | increditī | increditae | incredită |
| Accusatif | increditum | incredităm | increditum | increditōs | increditās | incredită |
| Génitif | increditī | increditae | increditī | increditōrŭm | increditārŭm | increditōrŭm |
| Datif | increditō | increditae | increditō | increditīs | increditīs | increditīs |
| Ablatif | increditō | increditā | increditō | increditīs | increditīs | increditīs |
increditus \Prononciation ?\
- Discrédité, à quoi on ne fait pas foi.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « increditus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.