indictus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | indictus | indictă | indictum | indictī | indictae | indictă |
| Vocatif | indicte | indictă | indictum | indictī | indictae | indictă |
| Accusatif | indictum | indictăm | indictum | indictōs | indictās | indictă |
| Génitif | indictī | indictae | indictī | indictōrŭm | indictārŭm | indictōrŭm |
| Datif | indictō | indictae | indictō | indictīs | indictīs | indictīs |
| Ablatif | indictō | indictā | indictō | indictīs | indictīs | indictīs |
indictus \Prononciation ?\
Synonymes
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | indictus | indictă | indictum | indictī | indictae | indictă |
| Vocatif | indicte | indictă | indictum | indictī | indictae | indictă |
| Accusatif | indictum | indictăm | indictum | indictōs | indictās | indictă |
| Génitif | indictī | indictae | indictī | indictōrŭm | indictārŭm | indictōrŭm |
| Datif | indictō | indictae | indictō | indictīs | indictīs | indictīs |
| Ablatif | indictō | indictā | indictō | indictīs | indictīs | indictīs |
indictus \Prononciation ?\
Références
- « indictus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.