indutus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | indutus | indută | indutum | indutī | indutae | indută |
| Vocatif | indute | indută | indutum | indutī | indutae | indută |
| Accusatif | indutum | indutăm | indutum | indutōs | indutās | indută |
| Génitif | indutī | indutae | indutī | indutōrŭm | indutārŭm | indutōrŭm |
| Datif | indutō | indutae | indutō | indutīs | indutīs | indutīs |
| Ablatif | indutō | indutā | indutō | indutīs | indutīs | indutīs |
indutus \Prononciation ?\
- Participe passé de induo.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.