insitus
Latin
Étymologie
- Formé sur le supin insitum du verbe.
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | insitus | insită | insitum | insitī | insitae | insită |
| Vocatif | insite | insită | insitum | insitī | insitae | insită |
| Accusatif | insitum | insităm | insitum | insitōs | insitās | insită |
| Génitif | insitī | insitae | insitī | insitōrŭm | insitārŭm | insitōrŭm |
| Datif | insitō | insitae | insitō | insitīs | insitīs | insitīs |
| Ablatif | insitō | insitā | insitō | insitīs | insitīs | insitīs |
insitus \Prononciation ?\
- Participe passé de insero : greffé, enté, inséré.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.