insperatus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | insperatus | insperată | insperatum | insperatī | insperatae | insperată |
| Vocatif | insperate | insperată | insperatum | insperatī | insperatae | insperată |
| Accusatif | insperatum | insperatăm | insperatum | insperatōs | insperatās | insperată |
| Génitif | insperatī | insperatae | insperatī | insperatōrŭm | insperatārŭm | insperatōrŭm |
| Datif | insperatō | insperatae | insperatō | insperatīs | insperatīs | insperatīs |
| Ablatif | insperatō | insperatā | insperatō | insperatīs | insperatīs | insperatīs |
insperatus \Prononciation ?\
Références
- « insperatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.