inventus
Français
Étymologie
- À partir du concept d’habitus neuronal créé par Jean-Pierre Changeux, Eugène Michel, écrivain, a créé le concept d’inventus neuronal, et par extension, celui d’inventus.
Espéranto
Prononciation
- Toulouse (France) : écouter « inventus [Prononciation ?] » (bon niveau)
Latin
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | inventus | inventūs |
| Vocatif | inventus | inventūs |
| Accusatif | inventum | inventūs |
| Génitif | inventūs | inventuum |
| Datif | inventūi ou inventū |
inventibus |
| Ablatif | inventū | inventibus |
inventus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inventus | inventă | inventum | inventī | inventae | inventă |
| Vocatif | invente | inventă | inventum | inventī | inventae | inventă |
| Accusatif | inventum | inventăm | inventum | inventōs | inventās | inventă |
| Génitif | inventī | inventae | inventī | inventōrŭm | inventārŭm | inventōrŭm |
| Datif | inventō | inventae | inventō | inventīs | inventīs | inventīs |
| Ablatif | inventō | inventā | inventō | inventīs | inventīs | inventīs |
inventus \Prononciation ?\
- Participe de invenio (« rencontrer, trouver »).
Références
- « inventus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.