katectá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de katecta (« occasion »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | katectá | katectayá | katectatá |
| 2e du sing. | katectal | katectayal | katectatal |
| 3e du sing. | katectar | katectayar | katectatar |
| 1re du plur. | katectat | katectayat | katectatat |
| 2e du plur. | katectac | katectayac | katectatac |
| 3e du plur. | katectad | katectayad | katectatad |
| 4e du plur. | katectav | katectayav | katectatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
katectá \katɛʃˈta\ ou \kateʃˈta\ transitif
- Avoir l’occasion, l’opportunité de.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « katectá [katɛʃˈta] »
Références
- « katectá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.