kijá
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement.[1]
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kijá | kijayá | kijatá |
| 2e du sing. | kijal | kijayal | kijatal |
| 3e du sing. | kijar | kijayar | kijatar |
| 1re du plur. | kijat | kijayat | kijatat |
| 2e du plur. | kijac | kijayac | kijatac |
| 3e du plur. | kijad | kijayad | kijatad |
| 4e du plur. | kijav | kijayav | kijatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « kijá [kiˈȝa] »
Références
- « kijá », dans Kotapedia
- Selon l'argumentaire développé par l'initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.