klantá
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | klantá | klantayá | klantatá |
| 2e du sing. | klantal | klantayal | klantatal |
| 3e du sing. | klantar | klantayar | klantatar |
| 1re du plur. | klantat | klantayat | klantatat |
| 2e du plur. | klantac | klantayac | klantatac |
| 3e du plur. | klantad | klantayad | klantatad |
| 4e du plur. | klantav | klantayav | klantatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
klantá \klanˈta\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « klantá [klanˈta] »
Références
- « klantá », dans Kotapedia
- Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.