konejedá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de konejé (« grimacer, faire la grimace »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | konejedá | konejedayá | konejedatá |
| 2e du sing. | konejedal | konejedayal | konejedatal |
| 3e du sing. | konejedar | konejedayar | konejedatar |
| 1re du plur. | konejedat | konejedayat | konejedatat |
| 2e du plur. | konejedac | konejedayac | konejedatac |
| 3e du plur. | konejedad | konejedayad | konejedatad |
| 4e du plur. | konejedav | konejedayav | konejedatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
konejedá \kɔnɛȝɛˈda\ (Intransitif)
Prononciation
- France : écouter « konejedá [kɔnɛȝɛˈda] »
Références
- « konejedá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.