kuntiri
Espéranto
Étymologie
- De kuntiro (« contration », « rétraction ») et de la terminaison verbale -i (« infinitif »).
Verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | kuntiris | kuntiras | kuntiros |
| Participe actif | kuntirinta(j,n) | kuntiranta(j,n) | kuntironta(j,n) |
| Participe passif | kuntirita(j,n) | kuntirata(j,n) | kuntirota(j,n) |
| Adverbe actif | kuntirinte | kuntirante | kuntironte |
| Mode | Conditionnel | Subj. / Impér. | Infinitif |
| Présent | kuntirus | kuntiru | kuntiri |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
kuntiri \kun.ˈti.ɾi\ transitif
Dérivés
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.