kutcá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de kutc (« lèvre »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kutcá | kutcayá | kutcatá |
| 2e du sing. | kutcal | kutcayal | kutcatal |
| 3e du sing. | kutcar | kutcayar | kutcatar |
| 1re du plur. | kutcat | kutcayat | kutcatat |
| 2e du plur. | kutcac | kutcayac | kutcatac |
| 3e du plur. | kutcad | kutcayad | kutcatad |
| 4e du plur. | kutcav | kutcayav | kutcatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « kutcá [kutˈʃa] »
Références
- « kutcá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.