melodicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien μελωδικός, melôdikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | melodicus | melodică | melodicum | melodicī | melodicae | melodică |
| Vocatif | melodice | melodică | melodicum | melodicī | melodicae | melodică |
| Accusatif | melodicum | melodicăm | melodicum | melodicōs | melodicās | melodică |
| Génitif | melodicī | melodicae | melodicī | melodicōrŭm | melodicārŭm | melodicōrŭm |
| Datif | melodicō | melodicae | melodicō | melodicīs | melodicīs | melodicīs |
| Ablatif | melodicō | melodicā | melodicō | melodicīs | melodicīs | melodicīs |
melodicus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « melodicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.