midú
: midu
Kotava
Étymologie
- Dérivé de midu (« outil, instrument de culture, aratoire »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | midú | miduyú | midutú |
| 2e du sing. | midul | miduyul | midutul |
| 3e du sing. | midur | miduyur | midutur |
| 1re du plur. | midut | miduyut | midutut |
| 2e du plur. | miduc | miduyuc | midutuc |
| 3e du plur. | midud | miduyud | midutud |
| 4e du plur. | miduv | miduyuv | midutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
- (Agriculture) Cultiver.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « midú [miˈdu] »
Références
- « midú », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.