mimú
Kotava
Étymologie
- Dérivé de mimu (« aigreur, état d’aigrissement, état tourné »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | mimú | mimuyú | mimutú |
| 2e du sing. | mimul | mimuyul | mimutul |
| 3e du sing. | mimur | mimuyur | mimutur |
| 1re du plur. | mimut | mimuyut | mimutut |
| 2e du plur. | mimuc | mimuyuc | mimutuc |
| 3e du plur. | mimud | mimuyud | mimutud |
| 4e du plur. | mimuv | mimuyuv | mimutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
mimú \miˈmu\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « mimú [miˈmu] »
Références
- « mimú », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.