mukotá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de mukot (« objectif, but »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | mukotá | mukotayá | mukotatá |
| 2e du sing. | mukotal | mukotayal | mukotatal |
| 3e du sing. | mukotar | mukotayar | mukotatar |
| 1re du plur. | mukotat | mukotayat | mukotatat |
| 2e du plur. | mukotac | mukotayac | mukotatac |
| 3e du plur. | mukotad | mukotayad | mukotatad |
| 4e du plur. | mukotav | mukotayav | mukotatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « mukotá [mukoˈta] »
Références
- « mukotá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.