phoeniceus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien φοινίκεος, phoinikeos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | phoeniceus | phoeniceă | phoeniceum | phoeniceī | phoeniceae | phoeniceă |
| Vocatif | phoenicee | phoeniceă | phoeniceum | phoeniceī | phoeniceae | phoeniceă |
| Accusatif | phoeniceum | phoeniceăm | phoeniceum | phoeniceōs | phoeniceās | phoeniceă |
| Génitif | phoeniceī | phoeniceae | phoeniceī | phoeniceōrŭm | phoeniceārŭm | phoeniceōrŭm |
| Datif | phoeniceō | phoeniceae | phoeniceō | phoeniceīs | phoeniceīs | phoeniceīs |
| Ablatif | phoeniceō | phoeniceā | phoeniceō | phoeniceīs | phoeniceīs | phoeniceīs |
phoeniceus \Prononciation ?\
Dérivés
- phoenicatus (bai)
- phoenicea (ray-grass)
Références
- « phoeniceus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.