plumota
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe plumoter | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on plumota | ||
plumota \ply.mɔ.ta\
- Troisième personne du singulier du passé simple du verbe plumoter.
Espéranto
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | plumis | plumas | plumos |
| Participe actif | pluminta(j,n) | plumanta(j,n) | plumonta(j,n) |
| Participe passif | plumita(j,n) | plumata(j,n) | plumota(j,n) |
| Adverbe actif | pluminte | plumante | plumonte |
| Adverbe passif | plumite | plumate | plumote |
| Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
| Présent | plumus | plumu | plumi |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
plumota \plu.ˈmo.ta\
Synonymes
Antonymes
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.