pudendus
Latin
Étymologie
- Gérondif de pudeo (« avoir honte »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | pudendus | pudendă | pudendum | pudendī | pudendae | pudendă |
| Vocatif | pudende | pudendă | pudendum | pudendī | pudendae | pudendă |
| Accusatif | pudendum | pudendăm | pudendum | pudendōs | pudendās | pudendă |
| Génitif | pudendī | pudendae | pudendī | pudendōrŭm | pudendārŭm | pudendōrŭm |
| Datif | pudendō | pudendae | pudendō | pudendīs | pudendīs | pudendīs |
| Ablatif | pudendō | pudendā | pudendō | pudendīs | pudendīs | pudendīs |
pudendus \Prononciation ?\
Synonymes
Dérivés
Apparentés étymologiques
Références
- « pudendus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.