ritá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de rita (« pause »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | ritá | ritayá | ritatá |
| 2e du sing. | rital | ritayal | ritatal |
| 3e du sing. | ritar | ritayar | ritatar |
| 1re du plur. | ritat | ritayat | ritatat |
| 2e du plur. | ritac | ritayac | ritatac |
| 3e du plur. | ritad | ritayad | ritatad |
| 4e du plur. | ritav | ritayav | ritatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « ritá [riˈta] »Fichier:ritá (avk).wav
Références
- « ritá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.