rubiá
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | rubiá | rubiayá | rubiatá |
| 2e du sing. | rubial | rubiayal | rubiatal |
| 3e du sing. | rubiar | rubiayar | rubiatar |
| 1re du plur. | rubiat | rubiayat | rubiatat |
| 2e du plur. | rubiac | rubiayac | rubiatac |
| 3e du plur. | rubiad | rubiayad | rubiatad |
| 4e du plur. | rubiav | rubiayav | rubiatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « rubiá [rubiˈa] »
Références
- « rubiá », dans Kotapedia
- Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.