rubicundus
Latin
Étymologie
- Dérivé de rubeo, avec le suffixe -cundus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | rubicundus | rubicundă | rubicundum | rubicundī | rubicundae | rubicundă |
| Vocatif | rubicunde | rubicundă | rubicundum | rubicundī | rubicundae | rubicundă |
| Accusatif | rubicundum | rubicundăm | rubicundum | rubicundōs | rubicundās | rubicundă |
| Génitif | rubicundī | rubicundae | rubicundī | rubicundōrŭm | rubicundārŭm | rubicundōrŭm |
| Datif | rubicundō | rubicundae | rubicundō | rubicundīs | rubicundīs | rubicundīs |
| Ablatif | rubicundō | rubicundā | rubicundō | rubicundīs | rubicundīs | rubicundīs |
rubicundus \Prononciation ?\
Références
- « rubicundus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.