septicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien σηπτικός, sêptikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | septicus | septică | septicum | septicī | septicae | septică |
| Vocatif | septice | septică | septicum | septicī | septicae | septică |
| Accusatif | septicum | septicăm | septicum | septicōs | septicās | septică |
| Génitif | septicī | septicae | septicī | septicōrŭm | septicārŭm | septicōrŭm |
| Datif | septicō | septicae | septicō | septicīs | septicīs | septicīs |
| Ablatif | septicō | septicā | septicō | septicīs | septicīs | septicīs |
septicus \Prononciation ?\
Antonymes
Références
- « septicus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.